Çıplak Kabile

Halkın önemli bir kısmının kırsalda yaşadığı Papua Yeni Gine'de, çok ilginç kabileler bulunuyor. Ormanlarda yaşayan ve sayıları 250 bin olduğu düşünelen bu kabileler yakın zamana kadar kendileri dışında kalan dünyadan habersiz yaşıyorlardı.
Yeni Gine, Avustralya'nın kuzeyinde yer alan ve 785.753 km² yüzölçümü açısından dünyanın en büyük ikinci adasıdır. 779.452 km² lik Türkiye´den 6.301 km² daha büyüktür. Adanın batısı Endonezya'ya ait olup, doğusu Papua Yeni Gine olarak bağımsız bir devlettir.
Halkın önemli bir kısmının kırsalda yaşadığı Papua Yeni Gine'de, çok ilginç kabileler bulunuyor. Ormanlarda yaşayan ve sayıları 250 bin olduğu düşünelen bu kabileler yakın zamana kadar kendileri dışında kalan dünyadan habersiz yaşıyorlardı. Kadınların üstsüz, erkeklerin de altsız olarak dolaştığı bu ilginçkabilede erkekler cinsel organlarına kamış takıyorlar. Her sene taktıkları kamışın boyu biraz daha uzun oluyor. Köşün en yaşlısı en uzun kamışla dolaşan kişi oluyor.

 

Ormanda avlanarak hayatlarını sürdüren bu yerliler keşfedildikten sonra dış dünyayı tanıdılar.Bu yerlilerin varlığının ortaya çıkarılmasından haman sonra hıristiyan misyonerler bölgeye koştu. Ormanda kurulan kiliselerde çıplak yerlilerin bir kısmı hıristiyanlaştırıldı.

       

Dünya`da baş döndürücü hızla herşey değişirken, onlar 20 bin yıldır aynı kalmayı başardı.

Papua Yeni Gine`de yaşayan yerli halk tam 20 bin yıldır hiç bir değişim yaşamadan, geleneklerini sürdürerek yaşamayı başardı. Ancak küreselleşmenin baş döndürücü hızı onlara da ulaştı.

  

20 bin yıldır başarılamıyan bu değişimin bir kaç yıl içinde gerçekleşmesinden korkuluyor. Bu egzotik insanları yerinde görmek için turistik turlar düzenleniyor. Şimdi bu insanlar da kısa süre içinde küreselleşme kurbanı olacaklar.

Devamı

Dünya ile hiçbir bağlantıları yok

 
Yüzlerce yerel kabilenin yaşadığı Venezuela-Brezilya sınırındaki Amazon ormanları gazeteciler tarafından görüntülendi. Amerika kıtasının keşfedilmesinin üzerinden 500 yıla yakın süre geçmesine rağmen hala tamamı keşfedilememiş olan yerli halkların en büyüğü olan Yanomamiler, dış dünyayla bağlantı kurmamış kamplara sahip.
20. yüzyılın sonlarından itibaren Yanomamilerin yaşam alanlarını ve yaşamlarını tehdit edenler ise, kaçak maden arayan İspanyol kökenli altın avcıları. Afrika 'daki ve Ortadoğu 'daki benzer büyüklükteki kabilelerle benzer geleneklere sahip olan Yanonamilerde evlilik, ailelerin uygun gördüğü kişilerle yapılabiliyor.

Kadınların çocuklarla ve kamplardaki bahçelerle ilgilendiği kabilede erkekler avcılık ve balıkçılık görevini üstlenmekte.
 
Kabilenin yaşlıları küçük çocukların eğitimini üstlenmekte. Böylece geleneklerini ve yaşamak için gerekli bilgileri nesilden nesile aktarıyorlar.
Ticaret anlayışının olmadığı kabilelerde çocukların bakımından, avcılığa herşey ortak. En büyük kamp 3 farklı aileden oluşmakta.
 
Böylece toplum içi şiddetin ve ayrılığın önüne geçildiği düşünülen sistemde yabancı kamplarla da düşman ilişkisi bulunmamakta.
Bu özelliklerinden dolayı Yanonamiler, madencilerin saldırılarının farkına varamadan birçok üyelerini kaybetme tehlikesi altında yaşamlarını sürdürüyor.
  
Venezuela ve Brezilya sınırı boyunca yaşayan 14 bin nüfuslu bu yerli halk ülke yönetiminden, vergilerden ve yardımlardan habersiz yaşıyor. Devlet sisteminin tamamen dışında yaşamaları güvenlikleriyle ilgili problemleri de görünmez kılıyor.
 
Venezuela hükümeti silahlı güçleri, belirli dönemlerde Amazon ormanı derinliklerine göndermekte ancak bu operasyonlarda esas amaç kaçak madencilerin çalışmalarını engellemek.
 


 
Bu ülkede Başkent Juba'nın kuzeyinde, Nil kıyısında yaşayan Mundari adlı bir kabile bulunuyor.  Mundarilerin bütün hayatı hayvancılık üzerine kurulu. Onlara sığır kralları deniyor.

Yetiştirdikleri hayvan ise Ankole-Watusi olarak bilinen bir sığır türü.

Boyları 2,5 metreye kadar ulaşabilen bu hayvanların her biri 500 dolar değerinde.
  
  
Bu nedenle Mundari kabilesinin en değerli varlıkları bu hayvanlar. Öyle ki kabile üyeleri hayvanlarını makineli tüfeklerle koruyor
Fotoğrafçı Tarık Zaidi belgesel çalışması için 4 gününü bu kabileyle ve kabilenin gözü gibi baktığı bu sığırlarla birlikte geçirdi. Zaidi tanıştı her kabile üyesinin favori bir ineği olduğunu söylüyor. Bu hayvanları etleri için öldürmeleri çok ender görülüyor.Bu ineklerin sadece sütünden faydalanmıyorlar, aynı zamanda idrarını da antiseptik olarak kullanıyorlar. İdrardaki amonyak ise kabilenin genelinde görülen turuncu saç renginin baş nedeni.

Hayvanlarına günde iki kez masaj yapıyorlar.
 
Güney Sudan'da hayvanlar ve hayvancılık çok önemli. Sudan'dan bağımsızlıklarını kazanmadan önce yaşanan savaşlarda hedefler hep hayvan çiftlikleri oluyordu. Bağımsızlığın ardından da hayvancılık önemini koruyor. Hatta her şeyleri...
 





 

İşte savaşın ne olduğu bilmeyen insanların yaşadığı topraklar...
  
Muhteşem doğası, Hindu Kush dağlarıyla çevrili düzülükleriyle bir dönemin İpek Yolu'nun en gözde noktalarından birisi olan Wakhan Koridoru şu an medeniyetin en ücra yerinde bulunan kabilelerin yaşadığı bir yer. Bölgeyi Fransız fotoğrafçı Eric Lafforgue görüntüledi.

Pamir dağlarının Afganistan'da ki bölümüne Wakan bölgesi deniyor. Wakhan Koridor'u, Afganistan'ın Kuzeydoğusunda, Tacikistan, Pakistan ve Çin'e komşu bölgesinin adı.

Bölgede 2 topluluk var. Wakhi'ler ve Kırgızlar  Wakhiler vadide yerleşik hayata geçmiş, hayvancılık ve tarım ile geçinirken daha yükseklerde yaşıyan Kırgızlar ise sadece hayvancılık ile geçiniyor ve göçebe bir hayat sürdürüyorlar.

Afganistan'ın en ücra köşesi olan Wakhan Koridoru'na hiç bir savaş uğramadığı gibi medeniyete dair hiç bir belirti de yok.

Devamı