Adana'nın Uzak İlçeleri 1

CEYHAN

Ceyhan, Adana ilinin ilçesidir. Adana'ya 47 kilometre uzaklıktadır. Adana'nın merkez ilçeleri dışında en fazla nüfusa sahip ilçesidir.

Ceyhan, kuruluşundan günümüze kadar şu isimleri almıştır; 1860 yılından sonra Yarsuat, 1896 yılından sonra II. Abdülhamid'e izafen Hamidiye, daha sonra 1909’da Urfiye ve cumhuriyet sonrası ise 3 Mayıs 1929'da Ceyhan adını almıştır.

Tarihi

Şehrin bilinen tarihi 9 bin yıl öncesine dayanmaktadır. Ceyhan Ovası Hitit, Asur, Fenike, Mısır, İran,

Roma ve Bizans medeniyetlerine evsahipliği yapmıştır.

Boğazköy ve Kültepe tabletlerinde adı geçen üç krallıktan, Luvi Krallığı'nın (MÖ 1900) Ceyhan Nehri'nin doğu kısmında, Arzava Krallığı'nın ise (MÖ 1500-1333) nehrin batı kısmında kurulduğu anlaşılmaktadır. Luviler Asurluların, Arzavalılar ise Hititlerin egemenliği altına girmişlerdir. Kizzuwatna Krallığı ise Seyhan ve Ceyhan nehirleri arasında kurulmuş olup Hitit egemenliğine girmiştir.

MÖ 1200 yılında Hitit Krallığının ortadan kalkması ile Kue Krallığı kurulmuş (MÖ 1190-713), Kral Asistavands Karatepe şehrini kurdurmuştur. Daha sonra bölge Asurlar'ın, Babiller'in, Persler'in, Büyük İskender'in, Selevkoslar'ın, Helenistik Mısır Krallığı'nın, Roma İmparatorluğu'nun, Bizans İmparatorluğu'nun, Emeviler'in, Abbasiler'in, Tolunoğulları'nın, Hamdaniler'in ve tekrar Bizans'ın eline geçti.

1071 Malazgirt Meydan Muharebesi sonrası, Süleyman Şah (Anadolu Selçuklu Devleti'nin kurucusu) 1083 yılında Ceyhan Ovası'nı ve Adana'yı tamamen ele geçirdi. 1097 yılında Kilikya Ermeni Krallığına bağlanan Ceyhan 14. yüzyılda Mısır Memlüklülerinin eline geçer ve sonrasında Dulkadir oğlu Beyliği topraklarına katılır. O yıllarda nüfusu 5.000'dir. Ceyhan, 1353-1515 yılları arasında Memlüklere bağlı Ramazanoğulları Beyliği'nın hakimiyeti altında kalmıştır. Bu topraklar için Memlükler ve Osmanlılar 1485-1498 yılları arasında savaştılar. 1515 yılından itibaren Yavuz Sultan Selim'in Mısır seferi sırasında Adana toprakları Ceyhan Ovası ile birlikte Osmanlı Devletinin idaresine girdi.

1525 yılına ait Osmanlı Tapu tahrir defterinde adı Yarsuvat olarak geçmektedir. Yarsuvat Kırımca'da nehir kenarı anlamına gelmektedir. Bu dönemde bölgeye yerleştirilen Kınık Türkmenleri, Oğuzların Üçok koluna ait Denizhanoğulları soyundan gelmektedir. Nitekim bugün bölgede kalabalık bir nüfusa sahip olan Sırkıntıoğulları, Karsantıoğulları, Kozanoğulları, Cerit, Yüreğir, Barak, gibi Türkmen obaları Oğuzların Kınık boyuna bağlıdırlar. Konar-göçer Oğuzların Türkmen, Avşar boyları uzun yıllar yörede kışlak olarak yaşamışlardır.

1833-1840 tarihleri arası Ceyhan Ovası el değiştirerek Mısırlı İbrahim Paşa'ya geçmiştir. İbrahim Paşa özellikle Menemencioğulları Türkmenleri başta olmak üzere diğer Türkmen boylarının yardımıyla Konya'ya kadar ilerleyerek Osmanlı yönetiminden çıkmıştır. Mısırlı İbrahim Paşa kendisine destek vermeyip Osmanlıyı destekleyen aşiretlere ise çok acımasız davranmıştır. Örneğin Sırkıntıoğulları ve Karsantıoğulları'nın tüm mallarını yağmaladığı gibi, bu Türkmenleri kılıçtan geçirme kararını bile almıştı. Ancak Menemencioğlu Ahmet Bey'in itirazı nedeniyle bu kararını uygulayamamıştır. Mısır ordusu bölgede Osmanlı yanlısı Türk boylarını sindirmek için özellikle sürgün taktiğini çok kullanmıştır. Özellikle bölgenin en büyük aşireti olan Sırkıntı Türkmenlerini pasivize etmek için Sırkıntıoğlu Murtaza Bey, İbrahim Paşa'nın emriyle Mısır'a sürgün edilmiştir. Ceyhan 1841 yılında tekrar Osmanlı yönetimine geçmiştir. Kurtuluş Savaşı yıllarında ise Türkmen boyları tarafından kurulan Kuvay-ı Milliye birlikleri bölgede destan yazmışlardır. Sırkıntılar grup komutanlığı gibi birçok birlikler Ceyhan'ın kurtuluşuna önemli katkıda bulunmuşlardır.

Kırım Savaşı'ndan sonra Osmanlılar buraya Nogay Türklerini ve 93 Harbi'nden sonra da Rumeli Türklerini iskan etmişlerdir. 1896 yılında II. Abdülhamid tarafından Hamidiye adı verilmiş 1908 yılında ise Urfiye olarak değiştirilmiştir.

19 Temmuz 1926'da ilçe yapılmış ve Cebelibereket (Osmaniye) vilayetine bağlanmış ve son olarak 3 Mayıs 1920 yılında çıkarılan yasa ile adı Ceyhan olarak değişmiştir. 1933 yılında Cebelibereket ilinin ilçe yapılması üzerine bugünkü statüsüne kavuştu.

Coğrafya ve iklim

Akdeniz Bölgesi'nde yer alan Ceyhan Adana'ya 47 km uzaklıkta, Akdenize 30 km. uzaklıkta, 36. ve 37. kuzey enlemleri ile 35. ve 36. doğu boylamları arasında olan bir ilçedir. Güneyde Yumurtalık, Kuzeyde Kozan, kuzeybatısında İmamoğlu, kuzey doğusunda Kadirli, batıda Yüreğir, doğuda Osmaniye, Hatay iline bağlı Erzin ilçesi ile komşudur.

İlçenin önemli bölümü tarımsal arazi ile kaplı olup yüzölçümü 1.424 km²'dir ve 71 mahallesi vardır.

En önemli akarsu Ceyhan Nehri ilçenin kenarından geçmektedir ve uzunluğu 509 km'dir. Ayrıca Mercin Suyu, Karaçay, Handeresi, Çeperce Deresi ilçenin akarsularıdır.

Yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlı geçen ilçenin iklimi tipik Akdeniz iklimidir. Yağış miktarı Ceyhan Ovası'nda 600–750 mm. iken, dağlık alanlarda 750–1000 mm arasında olup, yağışların %50'si kışın, %27'si ilkbaharda, %18'i sonbaharda, %5'i yaz aylarında düşer.

Ceyhan'ın bitki örtüsünü makiler oluşturmaktadır. Ceyhan büyük bir ova olduğu için orman alanlar tahrip edilerek tarım alanlarına dönüştürülmüştür. Buna rağmen yer yer çam ormanlarına rastlanır.

Ceyhan'da son yıllarda oluşturulan okaliptus (sıtma ağacı-selvi ) ormanları ise geniş alanlar kaplamaktadır. Yine tarımı geliştirmek için ekilen zeytin, turunçgil, kavak ekili alanlar da geniş yer kaplamaktadır.

Ceyhan tabi orman bakımından fakirdir. Lakin kerestecilik maksadıyla okaliptüs ve kavak yetiştiriciliği yapılmaktadır. Ceyhan'da kerestecilik ve mobilyacılık gelişme göstermiştir.

Ceyhan'da üretilen orman ürünleri genellikle kereste ve odun olarak tüketilmektedir.

Ulaşım

Ceyhan, güneyden ve kuzeyden iki önemli yolla çevrilidir.

Avrupa'yı Asya'ya bağlayan E-90 ve E-91 karayolu ile Türkiye'de İç Anadolu, ve Ege'yi Güneydoğuya bağlayan D-400 Devlet Karayolu Ceyhan'dan geçmektedir. D-400 Karayolu Ceyhan Şehrinin 3 km. kadar Kuzeyenden geçerken yine TAG (Pozantı-Tarsus–Gaziantep Otoyolu)olarak adlandırılan E-90 ve Avrupa'yı Beyrut ve İsrail'e bağlayan TEM otoyolu da Ceyhan'ın 7 km. kadar güneyinden geçmektedir.

Ayrıca Türkiye'yi Ortadoğu'ya bağlayan demiryolu hattı Haydarpaşa-Bağdat Demiryolu da Ceyhan'dan geçmektedir.

Ceyhan, Adana Havaalanına da 50 km. uzaklıktadır. Deniz ulaşımı için de Yumurtalık ve İskenderun limanlarına yakındır. Kısacası deniz, hava, kara ve demiryolundan ulaşımı kolay bir ilçemizdir.

Ekonomik yapı

Ana geçim kaynağı olarak tarım gösterilebilir. İlçe, tipik bir Çukurova ilçesi olarak, geçmişte akıllara yer eden pamuk üretimiyle anılsa da, şimdilerde değişen ekonomik kaygılar sebebiyle, dönemden döneme değişmekle beraber buğday, mısır, karpuz,soya ve yerfıstığı üretimine de sıklıkla rastlanır. Köylerde ufak çapta küçük ve büyük baş hayvancılık da yapılır. Tarımın ekonomide yoğun olarak yer alması, Ceyhan'ın ticaret ve sanayi imkânlarını da arttırmıştır. Ceyhan çevresinde eskiden onlarca çırçır fabrikası yer alırken bugün bunlar yerini mısır kurutma tesislerine bırakmıştır. Ayrıca; Yumurtalık Serbest Bölgesine,Yumurtalık-Sugözü Termik Santraline, BOTAŞ'ın BTC (Bakü-Tiflis-Ceyhan) Boru Hattı olarak bilinen ve Bakü'den Yumurtalık'a uzanan Petrol Boru Hattına, Hatay sınırındaki Toros Gübre Sanayii'ne, Adana ve Osmaniye Organize Sanayi Bölgelerine yakınlığı da Ceyhan'ın ekomisinde etkili rol oynar.

Nüfus

İlçenin nüfusu 2012 yılı sonu itibarıyla 158.377'dir. Bunun 106.487'si ilçe merkezinde, 51.890'ı ise kasaba ve köylerde yaşamaktadır.

İlçe bağlısı olarak merkez hariç olmak üzere ilçeye bağlı; 113 mahalleden oluşmaktadır.

Yıl	Toplam	Şehir	Kır
1965	107.586	41.124	66.462
1970	115.673	51.183	64.490
1975	131.086	62.909	68.177
1980	145.194	57.307	87.887
1985	147.497	72.624	74.873
1990	161.523	85.308	76.215
2000	178.543	108.602	69.941
2007	158.459	103.800	54.659
2008	158.833	102.040	56.793
2009	158.368	104.572	53.796
2010	158.729	105.879	52.850
2011	158.377	106.487	51.890
2012	158.767	107.891	50.876
2013	159.243	159.243	veri yok
2014	159.454	159.454	veri yok
2015	159.504	159.504	veri yok
2016	160.171	160.171	Veri yok
2019	160.977	160.977	Veri yok

Mahalleler

Ceyhan'ın 112 mahallesinin 31'i merkezde bulunmaktadır. Merkez mahallelerinde 113.914 kişi   (% 70,9) yaşamaktadır. En uzak mahallesi ise 40,5 km uzaklıktaki Günlüce mahallesidir. Merkez mahalleleri dışında nüfusu en fazla olan, 3.806 kişi ile Büyükmangıt mahallesidir.  Ceyhan'ın nüfusu 2017 yılında % 0,28 artmıştır

Ceyhan ilçesinin mahallelerinin ilçeye uzaklığı, rakımı ve nüfusu

Sıra	Mahalle	Km*	Rakım	Nüfus
				2016	2017	2018	2019
1	Adatepe Mah.	2,2		103	103
2	Altıocak Mah.	3,2		2.960	2.962
3	Aydemiroğlu Mah.	1,5		550	536
4	Belediye Evleri Mah.	3,3		6.500	6.380
5	Bota Mah.	2,1		2.277	2.202
6	Burhaniye Mah.	0,0		5.504	5.496
7	Büyükkırım Mah.	0,5		946	829
8	Civantayak Mah.	1,7		482	452
9	Cumhuriyet Mah.	1,7		10.282	10.792
10	Emek Mah.	4,9		2.487	2.394
11	Esentepe Mah.	5,4		3.162	3.193
12	Fatih Sultan Mehmet Mah.	2,4		4.819	4.670
13	Gazi Osman Paşa Mah.	2,3		6.528	6.439
14	Hürriyet Mah.	1,0		3.705	3.692
15	İnönü Mah.	3,2		1.879	1.887
16	İstiklal Mah.	2,8		9.615	10.077
17	Kaltakiye Mah.	1,5		921	852
18	Kelemeti Mah.	3,8		248	262
19	Konakoğlu Mah.	0,8		1.003	904
20	Koruklu Mah.	5,4		201	187
21	Küçükkırım Mah.	2,9		3.722	3.709
22	Mithat Paşa Mah.	1,0		3.995	4.066	4.159	4.201
23	Modernevler Mah.	2,9		1.288	1.253
24	Muradiye Mah.	1,5		2.430	2.307
25	Namık Kemal Mah.	1,8		14.836	16.064
26	Sarısakal Mah.	2,7		2.512	2.415
27	Şahin Özbilen Mah.	2,5		10.161	10.104
28	Şehit Hacı İbrahim Mah.	1,0		1.151	1.162
29	Türlübaş Mah.	1,5		1.017	1.046
30	Ulus Mah.	1,0		4.404	4.527
31	Yarsuat Mah.	2,9		3.065	2.952
	Ceyhan (Merkez)		32	112.753	113.914
32	Adapınar Mah.	17,7	27	260	250
33	Ağaçlı Mah.	33,0	31	87	103
34	Ağaçpınar Mah.	11,7	43	236	232
35	Akdam Mah.	30,3	35	445	408
36	Altıgöz Mah.	26,0	31	180	169
37	Altıkara Mah.	13,8	21	72	67
38	Aydınlar Mah.	10,7	97	252	253
39	Azizli Mah.	19,9	70	337	306
40	Başören Mah.	26,3	178	1.580	1.547
41	Birkent Mah.	37,1	35	955	922
42	Burhanlı Mah.	34,5	44	311	282
43	Büyükburhaniye Mah.	12,7	65	124	125
44	Büyükmangıt Mah.	5,3	24	3.847	3.806
45	Camuzağılı Mah.	32,3	41	448	448
46	Ceyhanbekirli Mah.	26,4	33	137	149
47	Çakaldere Mah.	16,0	27	373	362
48	Çataklı Mah.	31,5	41	461	471
49	Çatalhüyük Mah.	26,0	34	210	216
50	Çevretepe Mah.	20,5	131	297	296
51	Çiçekli Mah.	14,1	61	49	56
52	Çiftlikler Mah.	6,9	34	358	353
53	Çokçapınar Mah.	13,9	37	309	317
54	Dağıstan Mah.	23,2	31	256	222
55	Değirmendere Mah.	10,0	59	346	353
56	Değirmenli Mah.	22,9	31	196	187
57	Dikilitaş Mah.	24,4	33	128	136
58	Dokuztekne Mah.	16,7	205	1.045	1.015
59	Doruk Mah.	25,1	92	2.052	1.988
60	Durhasandede Mah.	23,4	87	99	86
61	Dutlupınar Mah.	21,4	229	608	582
62	Ekinyazı Mah.	21,2	28	313	309
63	Elmagölü Mah.	20,0	30	279	355
64	Erenler Mah.	12,4	103	223	232
65	Gümürdülü Mah.	20,7	77	1.658	1.662
66	Gündoğan Mah.	25,7	109	214	222
67	Günlüce Mah.	40,5	33	237	225
68	Günyazı Mah.	15,8	33	306	309
69	Hamdilli Mah.	11,8	46	785	754
70	Hamidiye Mah.	20,5	146	75	69
71	Hamitbey Mah.	15,8	27	130	133
72	Hamitbeybucağı Mah.	16,0	26	433	417
73	Irmaklı Mah.	31,5	34	161	165
74	Isırganlı Mah.	18,0	81	317	310
75	İmran Mah.	15,7	115	343	348
76	İncetarla Mah.	9,3	27	350	344
77	İnceyer Mah.	27,0	29	131	128
78	İsalı Mah.	19,0	53	357	341
79	Karakayalı Mah.	15,0	27	241	234
80	Kılıçkaya Mah.	24,4	71	310	325
81	Kıvrıklı Mah.	10,7	48	738	722
82	Kızıldere Mah.	20,6	110	644	662
83	Köprülü Mah.	14,4	27	230	192
84	Körkuyu Mah.	11,1	26	613	591
85	Kösreli Mah.	30,6	31	1.202	1.148
86	Kurtkulağı Mah.	15,4	89	1.285	1.274
87	Kurtpınar Mah.	20,0	88	1.654	1.550
88	Kuzucak Mah.	22,0	44	553	516
89	Küçükburhaniye Mah.	11,1	33	90	91
90	Küçükmangıt Mah.	6,0	25	329	346
91	Mercimek Mah.	13,0	28	3.213	3.234
92	Mustafabeyli Mah.	26,5	38	1.680	1.767
93	Narlık Mah.	16,4	46	456	432
94	Sağırlar Mah.	16,0	167	133	135
95	Sağkaya Mah.	24,4	57	930	931
96	Sarıbahçe Mah.	24,6	31	360	363
97	Sarımazı Mah.	17,6	164	3.717	3.646
98	Selimiye Mah.	17,3	210	154	152
99	Sirkeli Mah.	8,1	31	516	480
100	Soğukpınar Mah.	15,0	145	352	332
101	Soysallı Mah.	23,8	80	837	835
102	Tatarlı Mah.	29,4	37	692	668
103	Tatlıkuyu Mah.	16,3	45	342	337
104	Toktamış Mah.	6,3	22	820	817
105	Tumlu Mah.	20,6	44	525	507
106	Üçdutyeşilova Mah.	26,0	50	547	534
107	Yalak Mah.	18,5	29	294	291
108	Yellibel Mah.	28,3	245	177	168
109	Yeniköynazımbey Mah.	14,2	28	248	254
110	Yeşilbahçe Mah.	19,1	27	542	533
111	Yeşildam Mah.	31,4	32	403	396
112	Yılankale Mah.	8,2	29	221	209
	Ceyhan (Kırsal)			47.418	46.702
	Ceyhan (İlçe)			160.171	160.616

* Km,  Burhaniye Mahallesi'nde bulunan kaymakamlığa olan uzaklıktır.

Spor

Spor Kulüpler

Ceyhan'ın Futbol Bölgesel Amatör (BAL) liginde 2 takımı vardır.

Takımın Adı	Branşı	2016-2017	2017-2018	2018-2019
Ceyhanspor	Futbol	BAL	BAL	BAL
Ceyhan Doğan Spor	Futbol	BAL	xx	xx

Kardeş şehirler 

Sumgayıt, Azerbaycan

Yönetim

19 Temmuz 1926'da ilçe yapılmış ve Cebelibereket (Osmaniye)vilayetine bağlanmış ve son olarak 3 Mayıs 1920 yılında çıkarılan kanunla adı Ceyhan olarak değiştirilen ilçe 1 Haziran 1933'te Osmaniye'nin ilçe haline getirilmesiyle Osmaniye'den ayrılarak Adana'ya bağlanmıştır.

Belediye başkanları

• Hülya Erdem 2020-

• Kadir Aydar 2019-2020

• Ali Alper Boydak 2017-2019

• Alemdar Öztürk 2014-2017

• Hüseyin Sözlü 1999-2014

• Emin Civelek 1994-1999

• Mehmet Şerif Yiğit 1989-1994

• Mahir Alp Boydak 1984-1989

• Rifat Atik 1981-1983

• Şahin Özbilen 1963-1980

• Ökkeş Sabitoğlu 1955-1960

• Yusuf Mülayim 1954-1955

• Mustafa Akçalı 1952-1954

• Lütfi Başeğmez 1951

• Mustafa Aydar 1947-1950

• Sait Akman 1945-1946

• Hakkı Mete 1943-1944

• Arif Hikmet Özbilen 1941-1942

• Selahattin Sepici 1939-1940

• Hacı Ahmet Topsakal 1935-1938

• Rıfat Çetinsoy 1928-1932

• İbrahim Mete 1930-1931

• Selim Aytemur 1927

• Hacı Mücteba Yücekök 1926-1927

• Hasan Sağındık 1924-1925

• Mehmet Payaslı 1923-1924

Tarihi ve ören yerleri

• Kurtkulağı Kervansarayı

• Haydar Ağa Cami (Kurtkulağı)

• Yılankale

• Ulu Cami

• Sirkeli Höyüğü

• Muradiye Cami

• Durhasandede Türbesi

• Dumlu Kalesi

Önemli günler

• 6 Ocak 1922 Ceyhan'ın kurtuluşu

ALADAĞ

Aladağ, Adana'ya bağlı bir ilçe olup,  Doğusunda Kozan ilçesi, güneyinde İmamoğlu ve Karaisalı ilçeleri, batısında Pozantı ilçesi ve kuzeyinde Niğde ile Kayseri illeri vardır. Yüzölçümü 1.347 km² olup nüfusu 2008 nüfus sayımına göre 18.249'dur.

İlçenin merkezi Aladağ kasabasıdır. Eskiden Karsantı adıyla Karaisalı ilçesine bağlı bir bucak olan ilçe, 1987 yılında ilçe olmuştur. İlçenin kuzey kesiminde Toros Dağları'nın Aladağlar adıyla anılan bölümü bulunmaktadır. İlçe de adını bu dağlardan almaktadır. İlçe coğrafî açıdan dağlık bir bölgede olduğundan tarımda verimlilik düşüktür. İlçe, 6360 sayılı kanunla Büyükşehir ilçe belediyesi statüsüne döünüştürülmüş olup, 31 mahallesi bulunmaktadır.

Turizm açısından en ünlü yerleri; Akören Kilisesi, Meydan Kalesi, Ağacakise Anıt Ağaç, Simit Çağlayanı, Eğner, Kapuzbaşı Çağlayanı, Mazılık Ören Kalesi, Posyağbasan Kalesi, Sandıklı su ve Acı sudur.

Aladağ'ın eski adı Karaköy olup 1973 yılında Karsantı olarak değiştirilmiştir. Burası 1987'de ilçe merkezi olunca bugünkü adı verilmiştir. Bu isim de Toros Dağları'nın Aladağlar adıyla anılan bölümünden gelmektedir. Antik çağlarda Anadolu'da konuşulan Luvi dilinden geldiği düşünülen Karsantı adı, Osmanlı Devleti kayıtlarında Karsandı olarak geçmektedir. Ayrıca Karaköy adından da bahsedilmektedir.

Tarihi

Eski bir yerleşim yeri olduğu bilinen Aladağ, Hitit, Roma ve Bizans egemenliklerinin ardından Selçuklular zamanında da yerleşim yeri olarak kullanılmıştır. 1360'lı yıllarda şehir Ramazanoğulları Beyliği'ne, Yavuz Sultan Selim zamanında da Osmanlı Devleti'ne ilhak olmuştur. 1973'te şehirde belediye örgütü kurulmuştur. 1987'de aynı adlı ilçenin merkezi olmuştur.

Nüfus

Yıl	Toplam	Şehir	Kır
1990	23.207	4.990	18.217
2000	23.579	6.674	16.905
2007	17.506	3.938	13.568
2008	18.249	4.556	13.693
2009	17.494	4.269	13.225
2010[	17.169	4.139	13.030
2011	17.074	4.129	12.945
2012	16.951	4.224	12.727
2013	17.221	17.221	veri yok
2014	17.113	17.113	veri yok
2015	16.823	16.823	veri yok
2016	16.333	16.333	Veri yok
2019	16.121	16.121	Veri yok

Mahalleler

  Aladağ'ın 31 mahallesinin 4'ü merkezde bulunmaktadır. Merkez mahallelerinde 4.080 kişi   (% 25,7) yaşamaktadır. En uzak mahallesi ise 106 km uzaklıktaki Kışlaktır. Merkez mahalleleri dışında nüfusu en fazla olan, 1.664 kişi ile Büyüksofulu mahallesidir. Aladağ'ın nüfusu 2017 yılında % 2,68 azalmıştır.

Sıra	Mahalle	Km*	Rakım	Nüfus
				2016	2017	2018	2019
1	Akpınar Mah.	4,4		486	449
2	Başpınar Mah.	4,1		713	693
3	Mansurlu Mah.	3,5		1.519	1.497
4	Sinanpaşa Mah.	0,0		1.489	1.441
	ALADAĞ (Merkez)		862	4.207	4.080
5	Akören Mah.	17,9	427	996	958
6	Boztahta Mah.	32,8	296	255	262
7	Büyüksofulu Mah.	27,3	1.046	1.697	1.664
8	Ceritler Mah.	12,7	882	1.031	974
9	Dailer Mah.	24,1	246	118	108
10	Darılık Mah.	13,2	823	144	139
11	Dölekli Mah.	22,8	800	602	584
12	Ebrişim Mah.	14,7	966	127	125
13	Eğner Mah.	22,2	271	133	124
14	Gerdibi Mah.	38,0	925	1.208	1.166
15	Gireğiyeniköy Mah.	6,5	976	293	293
16	Gökçeköy Mah.	104,0	560	299	296
17	Kabasakal Mah.	6,9	684	226	214
18	Karahan Mah.	103,0	749	215	212
19	Kıcak Mah.	23,9	996	867	864
20	Kışlak Mah.	106,0	870	268	234
21	Kızıldam Mah.	21,1	1.164	540	557
22	Kökez Mah.	15,2	829	1.036	1.037
23	Köprücük Mah.	34,7	1.015	363	340
24	Küp Mah.	38,0	813	81	73
25	Madenli Mah.	18,7	921	107	98
26	Mazılık Mah.	10,8	825	95	91
27	Posyağbasan Mah.	21,4	847	405	396
28	Topallı Mah.	39,5	170	258	248
29	Uzunkuyu Mah.	14,2	711	215	209
30	Yetimli Mah.	13,6	853	456	462
31	Yüksekören Mah.	30,8	575	91	88
	ALADAĞ (Kırsal)			12.126	11.816
	ALADAĞ			16.333	15.896

·         Km, Sinanpaşa Mahallesi'nde bulunan kaymakamlığa olan uzaklıktır.

FEKE

Feke, Adana ilinin bir ilçesidir. Adana'ya 122 km uzaklıkta olup deniz seviyesinden 620 m yüksekliktedir.

Tarihi

Feke ilk çağlardan günümüze kadar birçok kavim ve Devletlere yerleşim alanı olmuştur. Feke'nin MÖ 16. yüzyılda Hititlerin hakim olduğu bir federasyon bölgesinde kurulduğu rivayet edilmektedir. Son yıllarda Kayseri Kültepe ve Osmaniye Karatepe tablet ve yazıtlarından anlaşıldığına göre yönetim yeri Mezopotamya'daki Asur kenti olan, Asur Devleti vatandaşlarından oluşan tüccarlar MÖ 19. ve 18. yüzyılda Kültepe ve çevresi ile Anadolu’nun değişik yerlerinde ticaret kolonileri kurarak iyi

örgütlenmiş bir Pazar ağı geliştirmişlerdir. MÖ 19. yüzyılda Asur ticaret kolonilerinin oluşturduğu Pazar ağında: İç Anadolu Bölgesi'nin yüksek Platoları ile Kilikya Ovası arasındaki bağlantıyı sağlayan bir geçit olması ve bu güzergahtan geçen ticaret kervanlarının güvenliğini ve denetimini sağlamak amacıyla hakim noktalara karakollar kurulmuştur. Feke MÖ 6. yüzyılda Perslere, MÖ 333 yılında ise Persleri yenen Büyük İskenderin eline geçmiştir. İskenderden sonra MÖ 1. yüzyıl sonlarına doğru Roma İmparatorluğuna, daha sonraları Bizanslıların eline geçmiştir. 1375 yılında Mısır Memluklarının işgali ile Ermeni hakimiyetine son verildi. Vahka (Feke) Yavuz Sultan Selim’in 1517 yılında Mısır seferi sırasında Osmanlı Devleti tarafından ele geçirilmiştir. Sonraki yıllarda Yüreğir Türkmen Beylerinden Ramazanoğlu ailesinin idaresine girmiştir. Daha sonraki yıllarda Avşarlar, Varsaklar ile Kınık boyuna bağlı sırkıntı, bozdoğan, berber gibi Türkmen boyları bu bölgeyi yaylak olarak kullanmışlardır.

15. yüzyılın sonlarında Osmanlıların Kilikya'yı ele geçirmeleri üzerine Kozanoğulları, Sırkıntıoğulları, Menemencioğulları, Küçükalioğulları gibi birtakım derebeyleri ortaya çıkmıştır. Bunlardan Kozanoğulları Kozan'da idi ve askerleri Feke havalisinde bulunuyordu.

I. Dünya Savaşı sırasında Fransızların Maraş-Antep ve Adana’yı işgalini fırsat bilen Haçin ve Feke Ermenileri buralarda bulunan Türklere, Fransızların tahrikiyle akla hayale gelmedik işkenceler yapmaya başlamışlardır. Kozan’ın Fransızlar tarafından işgal tarihi olan 1919 yılı Feke’nin de işgali demektir.

Gerçi Feke’ye işgal maksadıyla doğrudan bir Fransız askeri kuvveti gelmemiş olmakla beraber,Fransız askerinden güç alan Ermeniler Türklere işkenceye ve işgal hareketine başlamıştır. Ermenilerin bu hareketlerini önlemek için Kaymakam Şeref Bey şehrin ileri gelenlerini ve halkı silahlandırarak bunlarla mücadeleyi başlatmıştır. Ermeni vahşeti kısa zamanda millî bir ayaklanmaya neden olmuştur. Feke'nin bu vahşetten kurtuluşu 1920 yılının Mart ayına rastlar. Arap Ali kumandasındaki kuvvetlerin Feke'ye girmesiyle Feke’nin kurtuluşu gerçekleşmiştir. Fekeliler her yıl 22 Mart tarihini kurtuluş günü kutlamaktadır.

Nüfus

1893 yılında Osmanlı Devleti tarafından yapılan nüfus sayımına göre Feke'nin nüfusu 12.919 kişidir. Bunun %75'i Türklerden, geri kalanı diğer etnik kökenlerden oluşmaktaydı.

İlçenin nüfusu 2000 genel nüfus sayımına göre 20890'dir. Bunun 4632'si ilçe merkezinde, 16258'i ise kasaba ve köylerde yaşamaktadır.

İlçe bağlısı olarak merkez hariç olmak üzere ilçe merkezine bağlı; 48 mahalleden oluşmaktadır.

Yıl	Toplam	Şehir	Kır
1965	17.527	3.030	14.497
1970	19.557	4.006	15.551
1975	22.247	5.576	16.671
1980	24.487	4.932	19.555
1985	24.214	4.903	19.311
1990	21.751	4.669	17.082
2000	20.890	4.632	16.258
2007	19.489	4.728	14.761
2008	19.952	4.671	15.281
2009	19.332	4.534	14.798
2010	18.996	4.603	14.393
2011	18.724	4.687	14.037
2012	18.055	4.608	13.447
2013	18.534	18.534	Veri yok
2014	17.820	17.820	Veri yok
2015	17.214	17.214	Veri yok
2016	17.033	17.033	Veri yok
2019	16.919	16.919	Veri yok

Mahalleler

Feke'nin 48 mahallesinin 9'u merkezde bulunmaktadır. Merkez mahallelerinde 4.608 kişi    (% 22) yaşamaktadır. En uzak mahallesi ise 54,4 km uzaklıktaki Çondu'dur. Merkez mahalleleri dışında nüfusu en fazla olan, 1.057 kişi ile Paşalı mahallesidir. Feke'nin nüfusu 2017 yılında % 2,74 azalmıştır.

Feke ilçesinin mahallelerinin ilçeye uzaklığı, rakımı ve nüfusu

Sıra	Mahalle	Km*	Rakım	Nüfus
				2016	2017	2018	2019
1	Belenköy Mah.	8,8		332	322
2	Gökçeli Mah.	9,1		34	36
3	İslam Mah.	0,0		1.640	1.564
4	Karacaoğlan Mah.	3,4		1.045	991
5	Karacauşağı Mah.	5,0		75	80
6	Kazancı Mah.	6,5		182	176
7	Keklikçi Mah.	8,4		549	549
8	Sülemişli Mah.	5,0		282	311
9	Yeşil Düşmüş Mah.	4,0		584	579
	Feke (Merkez)		558	4.723	4.608
10	Akkaya Mah.	10,4	779	280	286
11	Akoluk Mah.	28,2	1.207	279	253
12	Bağdatlı Mah.	17,0	1.004	107	106
13	Bahçecik Mah.	47,1	1.386	390	375
14	Çandırlar Mah.	27,0	1.042	411	377
15	Çondu Mah.	54,4	1.169	160	135
16	Çürükler Mah.	12,5	710	128	123
17	Değirmenciuşağı Mah.	21,1	1.196	66	55
18	Gaffaruşağı Mah.	37,0	1.044	177	170
19	Gedikli Mah.	37,7	1.133	522	513
20	Göbelli Mah.	18,0	1.012	219	204
21	Gürümze Mah.	30,6	1.282	678	657
22	Güzpınarı Mah.	29,4	899	487	479
23	Hıdıruşağı Mah.	30,8	1.032	205	196
24	İncirci Mah.	22,3	996	460	449
25	Kaleyüzü Mah.	28,3	1.282	339	344
26	Kaşaltı Mah.	21,9	835	128	133
27	Kayadibi Mah.	27,7	1.025	141	129
28	Kırıkuşağı Mah.	14,8	1.078	493	479
29	Kısacıklı Mah.	17,7	864	292	275
30	Kızılyer Mah.	11,5	982	207	210
31	Koçyazı Mah.	27,1	622	149	141
32	Konakkuran Mah.	36,6	1.179	366	374
33	Kovukçınar Mah.	15,1	1.406	270	270
34	Mansurlu Mah.	48,0	1.296	326	319
35	Musalar Mah.	33,0	825	344	327
36	Olucak Mah.	11,3	1.046	204	208
37	Ormancık Mah.	40,2	1.203	628	605
38	Ortaköy Mah.	38,1	956	191	181
39	Oruçlu Mah.	41,2	1.326	730	698
40	Paşalı Mah.	20,3	932	1.082	1.057
41	Süphandere Mah.	19,7	828	459	444
42	Şahmuratlı Mah.	53,9	1.129	339	346
43	Tenkerli Mah.	17,2	892	224	215
44	Tokmanaklı Mah.	28,3	963	338	316
45	Tortulu Mah.	17,1	1.065	168	176
46	Uğurlubağ Mah.	22,4	1.011	67	62
47	Yaylapınar Mah.	15,1	1.066	85	90
48	Yerebakan Mah.	10,6	1.008	171	187
	Feke (Kırsal)			12.310	11.964
	Feke (İlçe tamamı)			21.585	20.993

* Km,  İslam Mahallesi'nde bulunan kaymakamlığa olan uzaklıktır.

İMAMOĞLU

İmamoğlu, Adana iline bağlı, kuzeyinde Kozan, güneyinde Yüreğir ve Ceyhan, doğusunda Ceyhan ve Kozan, batısında ise Aladağ ve Karaisalı ilçeleri olan bir ova ilçesidir. Ekonomik olarak Kozan'a bağlıdır.

Tarihi

İmamoğlu İlçesinin tarihi Adana İli ile Kozan İlçesinin tarihi içerisinde ele alınmalıdır. İlçe merkezinin oluşumu sonraki tarihlere rastlasa da ilçeye bağlı köylerde yerleşimin tarihi daha öncelere kadar dayanmaktadır. Bu nedenle ilçenin tarihini bağlı köylerin, Adananın ve Kozanın tarihinden ayrı tutmak doğru olmaz.

İmamoğlu İlçe merkezi; Adana İl merkezine 45 km, Kozan İlçe merkezine 27 km mesafede olup; Adana’dan Kozan, Feke, Saimbeyli ve Tufanbeyli’ye giden yol güzergâhı üzerinde bulunur. İlçenin bu coğrafik konumu aynı zamanda ilçenin tarihini de etkilemiştir. İmamoğlu’nun en eski yerleşim kalıntıları Çörten Köyü Pekmezci Mahallesi’ndeki “Altınini” kalıntıları ile Koyunevi Köyü’nde bulunan mozaik kalıntıları, mağaralar ve eski küplerdir. Ayrıca Ufacıkören,Sokudaş, Ağzıkaraca, Üçtepe gibi çevre köylerde ve Saygeçit Mahallesi'nde örenler mevcuttur.

1865 Fırka-i Islahiye olayından sonra Kozan-Adana arasında emniyetli ulaşım sağlanması için yol güzergâhı üzerinde bir han ve hanın yanında güvenliği sağlayacak jandarma teşkilatının kurulması politikası neticesinde bugünkü İmamoğlu'nun köyleri kurulmuştur. Fırka-i islahiye harekâtı ile bölgedeki Türkmen aşiretleri bu bölgede yerleşik hayata geçirilmişlerdir. Bu türkmen aşiretlerinin başlıcaları: Avşarlar, Sırkıntıoğulları, Kozanoğulları, Karsantıoğulları, Kırıntı, Hacılar, Berber aşireti'dir. Fırak-i Islahiyeden yaklaşık 70 yıl sonra ise bazı köylere Karakayalı Yörükleri tahsis edilmiştir. Ağzıkaraca Köyü'ne ve İmamoğlu - Ceyhan arasındaki Cebre Köyü'ne de bu yörükler gönderilmiştir.

Kozan, 1923–1926 yılları arasında vilayetlik yapılmıştır. 1926 yılında tekrar Adana Vilayeti’ne bağlı ilçe haline dönüştürülmüştür. İmamoğlu ilçesinin bugünkü köylerinin çoğu Cumhuriyet’in ilk yıllarında vardı ve Kozan’a bağlı köylerdi. Çevre köylerin Cumhuriyet’in ilk yıllarında var olduğu tartışılmasızdır; ama İmamoğlu isminin nereden geldiği, nasıl olduğu henüz belli değildir. İmamoğlu isminin kaynağı konusunda farklı rivayetler bulunmaktadır ama İmamoğlu isminin 1832 tarihlerinde de(yani II. Mahmut'un son zamanlarında) olduğu bilinmektedir.

Bugünkü İmamoğlu ilçe merkezinin yerinde eskiden “Garipler Mezarlığı” bulunduğu bilinmeketedir. Çevredeki konar-göçerler cenazelerini buradaki mezarlığa defnederlermiş. Bu mezarlık zaman içerisinde kaldırılarak yerleşime açılmış. Bu bölgenin aynı zamanda önceleri bataklık olduğu ve bol miktarda sivrisinekten dolayı sıtma hastalığı olduğundan yerleşime açılmadığı; ancak yol güzergâhı konumu nedeniyle geliştiği rivayet edilmektedir.

İmamoğlu İlçesi, Merkez-i halî alan (boş alan) olduğundan devlet tarafından iskana müsait bölge belirlenerek, Anadolu dışından gelen Türk asıllı göçmenlere tahsis edilmiştir. Bu yüzden 1936 yılında Romanya’dan gelen göçmenler ilçeye bağlı Koyunevi, Yazıtepe, Ayvalı Köylerine yerleşmişlerdir. Ayrıca,1938 yılında gelen göçmenler de bugünkü ilçe merkezinin bulunduğu yere hükümetçe yerleştirilmişlerdir. Daha sonra Ceyhan ve Kozan ilçelerinde bulunan Romanya Göçmenleri de İmamoğlu'na taşınmışlardır.

İmamoğlu, Romanya ve Bulgaristan dan gelen göçmenlerin ve çevre İlçe ve köylerden gelen Yerli halkın yerleşmesiyle, İmamoğlu'nun nüfusu artmış ve İmamoğlu daha sonra kendisine bağlanacak olan, o sıralar Kozan'ın mahallesi durumundaki Koyunevi Köyü’ nün bir mahallesi olmuştur. Koyunevi Köyü’nün bir mahallesi iken,1940 yılında köy tüzel kişiliğine kavuşmuştur. Böylece önce mahalle, sonra da köy olmuştur.

İmamoğlu Köyü kurulduktan sonra bir cazibe merkezi haline gelmiş ve 1945 yılında İmamoğlu Pazarı kurulmuştur. Bu pazar, İmamoğlu'nda yaşamı hareketlendirmiştir ve bu yerleşim yeri dikkat çekmeye başlamıştır. 1946 yılından itibaren göçer Yörükleri ile civar köylerde barınan yarı göçebe hayatı yaşayan aşiretler de İmamoğlu’nu mesken tutmuştur.

İmamoğlu ilçesi Yörüklerin iskân edildikleri, yerleştikleri bir bölgedir. İmamoğlu köylerinde küçükbaş hayvan yetiştiren köylüler bulunmaktadır. Yörükler'in İmamoğlu'nda kışladıkları, Ramazan ayında teravih namazlarını bir çadırda toplanarak kıldıkları, namaz kıldıran imamın oğlu burada öldüğünden yerin adının İmamoğlu kaldığı anlatılmaktadır. Bir başka anlatımda ise buraya ilk olarak Tokat’tan imam gelip yerleştiği, o öldükten sonra oğlundan "imamoğlu" diye bahsedildiği aktarılmaktadır.

Bir başka anlatımda, İmamoğlu isminin, bir imamın oğlu'nun Toroslar’dan doğan Çepelce Deresi üzerinde kurulan köprübaşında inşa ettiği handan geldiği ifade edilmiştir. Çepelce Deresi İmamoğlu ilçe merkezinden geçmektedir ve dere üzerinde köprü bulunmaktadır.

• 2 Ekim 1949 tarihinde Daimi Asayiş Karakolu olarak Jandarma Teşkilatı kurulmuştur.

• 1950 yılında Bulgaristan’dan gelen Türk asıllı Göçmenler iskan edilmişlerdir.

• 30 Temmuz 1959 tarihinde Bucak Teşkilatı statüsüne kavuşmuştur.

• 1964 yılında Belediye Teşkilatı kurulmuştur.

• İmamoğlu, 19/06/1987 tarih ve 3392 sayılı 103 ilçe kurulması hakkındaki kanun ile Kozan İlçesinden ayrılarak bağımsız ilçe statüsüne kavuşmuştur.

Coğrafya

İmamoğlu, Adana'ya 45 km uzaklıktadır. İmamoğlu'nun yüzölçümü 424 km²'dir. İlçenin Kuzeyinde Kozan, doğusunda Ceyhan, güneyinde Yüreğir, Batısında Aladağ ilçeleri bulunur. Yerşekilleri genel olarak ovasal özellikler gösterip, tarıma elverişili alüvyonal araziiler ağırlıktadır. İlçenin kuzeyinde karstik yerşekilleri görülebilmektedir. İlçe rakımı 90m olup, kuzeye doüru bu rakam artış gösterebilmektedir.

İklim

İlçe iklimi, tipik Akdeniz iklimi özelliklerini radikal bir biçimde göstermektedir. Yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlıdır. Yağışlar yağmur ve dolu şeklindedir.

Nüfus

Nüfusun çoğunluğu tarım ve hayvancılıkla geçinir. İlçenin 18 mahallesi, 1 merkez belediyesi ve 6 mahallesi bulunmaktadır. Adana şehir merkezine 45 km uzaklıktaki ilçenin ana gelir kaynağı tarımdır.

Yıl	Toplam	Şehir	Kır
1965	5.516
1970	7.731
1975	11.314
1980	13.629
1985	16.454
1990	33.565	21.484	12.081
2000	43.361	30.428	12.933
2007	31.629	21.331	10.298
2008	31.257	20.848	10.409
2009	30.968	20.636	10.332
2010	30.552	20.593	9.959
2011	30.105	20.402	9.703
2012	29.700	20.320	9.380
2013	29.748	29.748	veri yok
2014	29.111	29.111	veri yok
2015	28.686	28.686	veri yok
2016	28.657	28.657	Veri yok
2019	27.938	27.938	Veri yok

1990 öncesinde ilçe olmadığı için yalnızca toplam nüfus yazılmıştır.

Mahalleler

İmamoğlu'nun 27 mahallesinin 11'i merkezde bulunmaktadır. Merkez mahallelerinde 21.304 kişi    (% 75) yaşamaktadır. En uzak mahallesi ise 33,8 km uzaklıktaki Uluçınar'dır. Merkez mahalleleri dışında nüfusu en fazla olan, 884 kişi ile Üçtepe mahallesidir. İmamoğlu'nun nüfusu 2017 yılında % 0,88 azalmıştır.

İmamoğlu ilçesinin mahallelerinin ilçeye uzaklığı, rakımı ve nüfusu

Sıra	Mahalle	Km*	Rakım	Nüfus
				2016	2017	2018	2019
1	Adalet Mah.	0,0		2.128	2.174
2	Cumhuriyet Mah.	1,8		4.605	4.453
3	Danacılı Mah.	3,1		351	351
4	Fatih Mah.	1,0		4.236	4.250
5	Hürriyet Mah.	2,5		5.919	6.057
6	Koyunevi Mah.	4,0		700	660
7	Menteş Mah.	2,4		174	166
8	Saygeçit Mah.	4,7		881	847
9	Tuna Mah.	3,2		1.754	1.736
10	Yazıtepe Mah.	4,4		459	450
11	Yenievler Mah.	3,0		167	160
	İmamoğlu (Merkez)		77	21.374	21.304
12	Ağzıkaraca Mah.	7,4	88	337	331
13	Alaybeyi Mah.	8,9	110	357	344
14	Ayvalı Mah.	8,6	55	492	371
15	Camili Mah.	11,5	157	951	471
16	Çörten Mah.	20,0	234	465	966
17	Faydalı Mah.	9,7	203	379	452
18	Hacıhasanlı Mah.	14,0	171	238	215
19	Malıhıdırlı Mah.	27,6	163	669	656
20	Otluk Mah.	20,3	213	389	372
21	Pekmezci Mah.	20,0	335	398	392
22	Sayca Mah.	26,3	142	368	362
23	Sevinçli Mah.	8,9	146	618	602
24	Sokutaş Mah.	12,5	54	249	236
25	Ufacıkören Mah.	11,9	69	411	364
26	Uluçınar Mah.	33,8	160	40	83
27	Üçtepe Mah.	26,5	187	922	884
	İmamoğlu (Kırsal)			7.283	7.101
	İmamoğlu (İlçe)			28.657	28.405

* Km,  Adalet Mahallesi'nde bulunan kaymakamlığa olan uzaklıktır.

Ekonomi

İlçe ekonomisi büyük oranda tarıma dayalıdır. İlçenin temel gelir kaynağı tarımdır ama sulama sondaj kuyularından sağlandığı için yetersizdir. Tarımsal üretime dayalı imalathaneleri ve küçük ölçekli sanayi tesisleri vardır. Tarım ve hayvancılığın çok önemli olduğu ilçede, üretilen en önemli tarım ürünleri; mısır, buğday, şeftali, zeytin, soya, patates, kekik, nane, ayçiçeği, pamuk, yer fıstığı gibi ürünlerdir. Sulu arazilerde ikinci ekim yapılabilmektedir. Ayrıca örtü karpuzu ve narenciye yetiştirilmektedir. Hayvancılık alanında en önemli faaliyetler, besicilik ve arıcılıktır. İlçede koyun, keçi, sığır yetiştiriciliği yapılmaktadır. Süt Toplama ve Süt İşleme Tesisi, Un fabrikası, yer fıstığı sökme makinesi imalatı, arı kovan üretimi gibi ekonomik faaliyetler, ilçe ekonomisinin bel kemiğini oluşturmaktadır.

İmamoğlu Salı Pazarı, her hafta salı gününde ilçe merkezinde kurulmaktadır. İmamoğlu Salı Pazarı, yörede kurulan en büyük pazar olup, bünyesinde hayvan pazarı, süt ve süt ürünleri pazarı ve mutfak gereçleri pazarı barındırır. Salı günleri 07.00-14.00 saatleri arasında kurulan pazar, yöredeki önemli ticarî platformlardan biridir.

KARAİSALI

Coğrafya

İlçe, Toros Dağları'nın başladığı noktadadır. Kuzey bölgeleri dağlık, güney bölgeler düzlüktür. İlçenin yüksek noktası 2400 metre ile Akdağ'dır.

Tarihi mekânlar

• Karakılıç mahallesi yakınlarında geçmişi Roma dönemine ait olan Milvan Kalesi.

• Altınova Köyü yakınlarındaki tarihi ipek yolu üzerinde bulunan Kesiri Han.

• Karaisalı'nın 40 km kuzeydoğusundaki Etekli mahallesinde bulunan Keçi Kalesi adıyla anılan, Romalıların yaptığı oldukça yüksek ve etrafında bulunan zindan,

• Karaisalı'nın 35 km kuzeydoğusundaki Barakdağı mahallesi sınırlarında bulunan, Keçi Kalesi ve Barakdağı arasında kalan vadiyi gözetlemek amacıyla Romalıların yaptığı Yanık Kale ve tarihi kalıntılar,

• Hacıkırı mahallesi yakınlarında bulunan yaklaşık 100m yüksekliğinde, 1903 yılında Osmanlı İmparatorluğu tarafından Almanlara yaptırılan ve kendine özgü tasarımıyla dikkat çeken Varda (Alman) Köprüsü gerçekten görülmeye değer bir tren köprüsüdür.

• Kızıldağ yaylasındakiçevlik mahallesi kalesi

Doğal güzellikleri

• İlçe sınırları içinde Yerköprü mesire yeri (Hacıkırı'ya 5 km.dir) ve Kızıldağ yaylası.

• Kalayçılar mahallesi. Mahallenin suyu ve yolu yoktur fakat Hacılı mahallesinden sonra 7 km stabilize yolla ulaşılabilir.

• Adana'yı İç Anadolu'ya bağlayan ve Hacıkırı (Kıralan) mahallesinden geçen trenyolu (Hicaz ve Bağdat demiryolu olarak da bilinir) üzerinde bulunan tarihi "Alman Köprüsü". (Demiryolu Köprüsü/Almanlar tarafından yapılmış olduğu için bu isimle anılır. Köprü Taş yapı olduğu için "Taş Köprü" diye de anılır. Hatta; yapım sırasında yaşanan müessif bir olayın gelişimi sırasındaki bir ifadenin değişimi ile günümüzde "Varda Köprüsü" ismiyle de bilinir.) 210 m uzunluk, 99 m yüksekliktedir ve 1922 yılında ulaşıma açılmıştır.

Nüfus

Yıl	Toplam	Şehir	Kır

2019

21.948

21.948

Veri yok

Mahalleler

Karaisalı'nın 62 mahallesinin 9'u merkezde bulunmaktadır. Merkez mahallelerinde 7.146 kişi    (% 33,7) yaşamaktadır. En uzak mahallesi ise 44,1 km uzaklıktaki Etekli'dir. Merkez mahalleleri dışında nüfusu en fazla olan, 874 kişi ile Çukur mahallesidir. İmamoğlu'nun nüfusu 2017 yılında 61 kişi azalmıştır.

Karaisalı ilçesinin mahallelerinin ilçeye uzaklığı, rakımı ve nüfusu

Sıra	Mahalle	Km*	Rakım	Nüfus
				2016	2017	2018	2019
1	Aktaş Mah.	1,5		88	85
2	Başkıf Mah.	6,0		181	189
3	Çeceli (Yeni) Mah.	2,0		2.722	2.765
4	Güvenç Mah.	5,2		299	292
5	Kapıkaya Mah.	5,5		116	113
6	Karapınar Mah.	0,0		2.211	2.293
7	Kocaveliler Mah.	11,5		236	217
8	Saypınar Mah.	6,0		75	74
9	Selampınar Mah.	1,0		1.097	1.118
	Karaisalı (Merkez)		270	7.025	7.146
10	Akçalı Mah.	23,6	165	105	96
11	Altınova Mah.	10,1	151	220	216
12	Aşağıbelemedik Mah.	6,2	480	52	52
13	Aşağıyirikler Mah.	3,3	273	94	98
14	Ayakkıf Mah.	15,0	215	321	304
15	Barakdağı Mah.	31,4	701	349	344
16	Bekirli Mah.	20,2	219	423	407
17	Beydemir Mah.	8,5	246	428	405
18	Bolacalı Mah.	19,1	511	50	42
19	Bucak Mah.	18,5	404	313	297
20	Çakallı Mah.	10,6	182	442	432
21	Çatalan Mah.	30,0	116	387	375
22	Çevlik Mah.	18,1	759	310	315
23	Çocuklar Mah.	22,6	258	144	143
24	Çorlu Mah.	16,4	443	563	563
25	Çukur Mah.	15,7	373	897	874
26	Demirçit Mah.	16,0	304	54	54
27	Döşekevi Mah.	41,7	128	137	129
28	Durak Mah.	20,2	244	236	231
29	Eğlence Mah.	18,6	151	392	390
30	Emelcik Mah.	19,5	188	235	235
31	Etekli Mah.	44,1	939	610	615
32	Fettahlı Mah.	31,8	157	49	50
33	Filikli Mah.	37,6	520	154	143
34	Gildirli Mah.	14,7	657	171	170
35	Gökhasanlı Mah.	17,7	176	189	191
36	Gülüşlü Mah.	5,6	460	88	88
37	Hacılı Mah.	11,0	179	384	370
38	Hacımusalı Mah.	24,7	295	661	642
39	Kaledağı Mah.	40,2	709	519	528
40	Karahasanlı Mah.	13,6	265	23	21
41	Karakılıç Mah.	13,3	860	200	210
42	Karakuyu Mah.	24,4	125	45	49
43	Kıralan Mah.	16,3	580	117	127
44	Kırıklı Mah.	29,0	98	608	616
45	Körüklü Mah.	24,1	134	199	194
46	Kuşcusofulu Mah.	38,2	660	463	449
47	Kuyucu Mah.	9,5	194	108	108
48	Kuzgun Mah.	15,1	150	443	457
49	Maraşlı Mah.	8,6	409	241	253
50	Merkezboztahta Mah.	30,1	363	377	401
51	Murtçukuru Mah.	18,5	267	134	127
52	Nergizlik Mah.	9,4	324	202	204
53	Nuhlu Mah.	31,7	442	161	151
54	Ömerli Mah.	31,1	154	131	141
55	Sadıkali Mah.	31,1	141	142	143
56	Sarımehmetli Mah.	30,0	125	194	194
57	Tatık Mah.	43,8	143	67	66
58	Topaktaş Mah.	28,3	125	137	122
59	Topkaralı Mah.	28,6	169	82	82
60	Torunsolaklı Mah.	19,7	219	681	654
61	Tümenli Mah.	44,0	608	332	315
62	Yazıbaşı Mah.	27,1	123	161	160
	Karaisalı (Kırsal)			14.225	14.043
	Karaisalı (İlçe)			21.250	21.189

* Km,  Karapınar Mahallesi'nde bulunan kaymakamlığa olan uzaklıktır.

Önemli günler

 

• 1 Nisan: Kuvâ-yi Milliye teşkilatının kuruluşu ve Çukurova'da İlk Millî Mücadele Hareketinin Başlatılması.

• Kızıldağ Yayla Şenlikleri: genellikle Ağustos'un son haftası içinde yapılır.

Posted in: Türkiye Şehirleri