Gergedan, gergedangiller (Rhinocerotidae)
familyasından bugüne kadar soyunu sürdürebilmiş kara hayvanları içinde filden sonra en iri olan hayvan türü.
Özellikler
Bugünkü
gergedanların, üçü Asya'da, ikisi Afrika'da yaşayan beş türü vardır.
Bunların hepsi iri yapılı, kısa ve kalın bacaklı hayvanlardır. Ayaklarında tek bir toynakla (geniş ve kalın tırnakla) çevrili
üçer parmak bulunur. Kafaları iri ve ağır, kulakları geniş, ucu püsküllü olan kuyrukları ince ve oldukça kısadır. Son derece
kalın olan derileri, kulaklarının tepesindeki tüy tutamları ile kuyruk püskülleri dışında tümüyle
çıplaktır. Türleri ayıran en önemli fark burunlarının üstündeki boynuzların bir
ya da iki tane olmasıdır. Asya'da yaşayan üç türden ikisi tek boynuzlu, öbür Asya
türü ile iki Afrika gergedanı çift boynuzludur. İçlerinde en irisi olan Beyaz
gergedanın ağırlığı beş tonu bulur. Gergedanların boynuzu öbür hayvanlarınki gibi kemikten değil, saç, kıl ve tırnakların yapısındaki (keratin) denen lifsi bir proteinden oluşmuştur. Bazı Asya ülkelerinde bu boynuzların doğaüstü güçler taşıdığına inanılır.
Davranış
Otçul
hayvanlar olan
gergedanlar genellikle tek başlarına ya da aile grupları hâlinde geniş
otlaklarda, çalılık ve bataklık bölgelerde yaşarlar. Yalnız Sumatra
gergedanı sık ormanlarda yaşar. Görme duyularının zayıf
olmasına karşılık koku alma ve işitme duyguları çok gelişmiştir. Hayvanlar arasında
kendilerinden daha güçlü düşmanları olmayan gergedanlar insanla
karşılaştıklarında da genellikle kaçarlar.
Ama bazen
kızgın bir erkeğin ya da yeni doğum yapmış bir dişinin alışık olmadığı bir koku
ya da sesle uyarıldığında körlemesine saldırdığı olur. Gergedan bütün iriliğine
karşın hiç de hantal bir hayvan değildir. Saatte 45 km hızla
koşabilir ve bu körlemesine koşu sırasında koca gövdesinden hiç beklenmeyen bir
çeviklikle bir anda yönünü değiştirebilir.
Soyunun Tükenme Riski ve Türün Azalan Sayısı
Günümüzde
yalnız 5 türü kalmış olan Gergedanın geçmişte, özellikle 19. ve 20. yüzyılda
yapılan aşırı avlanma sonucunda türün büyük kısmı yok
edildi. Öyle ki 1960'lı yıllarda 70.000 civarında olan siyah gergedan türünün , 20 yıllık bir süre içerisinde %96'sı
tükenmiştir. Fakat 1995 yılında 2.410'a inmiş olan siyah gergedan sayısı ,
sonrasında alınan önlem ve avlanma yasaklanmaları ile son yıllarda tekrar
yükselmiş ve 2007 rakamlarına göre 4.180'e ulaşmıştır.
Gergedan Boynuzunun Avlanmadaki Etkisi
Genelde boynuzlarının ticareti için avlanan Gergedan,
boynuzunun özellikle Yemen ve Çin'deki talep sebebiyle, avcıların hedefi olmakta.
Yemen'de hançer sapı olarak kullanılan Gergedan Boynuzu, Çin'de ise geleneksel tıpta
kullanılmaktadır. Ayrıca Gergedan Boynuzunun cinsel gücü artırıcı (afrodizyak) etkisi olduğuna inanıldığından, Gergedanlar avcıların hedefi
olmayı sürdürüyor.
Yayılış
At ve eşek gibi tek
toynaklılardan olan bu
memeli hayvan günümüzde yalnızca Afrika, Hindistan, Malezya ve Endonezya'da yaşar. Ama fosillerden
anlaşıldığı kadarıyla tarih öncesi çağlarda Avrupa'da da gergedanlar varmış. Bu soyu
tükenmiş türlerin daha soğuk olan Avrupa iklimine uyum sağlayabilmek üzere
yumuşak tüylü bir postla örtünmüş olduğu da gene fosillerden anlaşılmaktadır.
Bugün doğada
yabani yaşamlarını sürdüren gergedanların sayısı iyice azalmıştır. Bunun nedeni
bir yandan insanların yerleşmesi sonucunda doğal yaşam alanlarının daralması,
bir yandan da özellikle boynuzları için gergedanların kaçak olarak
avlanmasıdır.
0 Yorum:
Yorum Gönder