Anders Celsius - Daniel Gabriel Fahrenheit - William Thomson - Rene-Antoine Ferchault de Réaumur

Anders Celsius

Anders Celsius (27 Kasım 1701, Uppsala - 25 Nisan 1744, Uppsala), İsveçli fizikçi, astronom ve matematikçidir.

Babası astronomi profesörüydü. Astronomi, matematik ve deneysel fizik okuyan Celsius, bir süre Uppsala Üniversitesi'nde matematik profesörü olarak öğretim üyeliği yaptıktan sonra 1730'da Astronomi profesörlüğüne getirildi. 1733'te kendisinin ve başkalarının kutup ışıklarına (aurora borealis) ilişkin, yapmış oldukları 316 gözlemin sonuçlarını derleyerek yayımladı.

1736'da dünyanın kutuplardan daha basık olduğunu ileri süren Newton'un savını kanıtlamak amacıyla saha araştırması yapan Maupertius'un ekibiyle İsveç'in kuzeyindeki Tornia'ya gitti. Meridyen ölçümündeki katkılarıyla bu ekibin Newton'ın savını doğrulamasına yardımcı oldu. 1740'ta Uppsala Gözlemevi'ni kurarak, Jüpiter'in uydularının ışık şiddetindeki değişimi ve fotometrik yöntemlerle yıldızları inceledi.

Celsius bugün astronomi alanındaki çalışmalarında çok, 1742'de önerdiği sıcaklık ölçüm sistemi ile tanınır. Termometrelerde yüzlük derecelendirme daha önce kullanılmışsa da, bu skala da bugün kullanılan sistemde iki sabit derecenin bulunması Celsius'un önerisinden kaynaklanmaktadır. Celsius bu amaçla buzun erime ve suyun kaynama derecelerini sabit noktalar olarak alıp aradaki farkı yüz eşit dereceye bölerek bugün kullanılan termometre sistemini oluşturmuştu. Ne var ki suyun kaynama noktasını 0 °C, donma noktasını ise 100 °C olarak kabul etmişti. Bu derecelendirme sekiz yıl sonra Celsius'un öğrencisi Carl von Linné tarafından tersine çevrilerek bugün kullanılan durumuna getirildi. Santigrat (centigrade) adıyla da bilinen Celsius derecelendirme sistemi, Fahrenheit ve Kelvin'inkilerle birlikte bugün yaygın olarak kullanılan üç sıcaklık ölçüm sisteminden biridir. Ay'daki bir kratere de Celcius adı verilmiştir.Anders Celsius

Anders Celsius (27 Kasım 1701, Uppsala - 25 Nisan 1744, Uppsala), İsveçli fizikçi, astronom ve matematikçidir.

Babası astronomi profesörüydü. Astronomi, matematik ve deneysel fizik okuyan Celsius, bir süre Uppsala Üniversitesi'nde matematik profesörü olarak öğretim üyeliği yaptıktan sonra 1730'da Astronomi profesörlüğüne getirildi. 1733'te kendisinin ve başkalarının kutup ışıklarına (aurora borealis) ilişkin, yapmış oldukları 316 gözlemin sonuçlarını derleyerek yayımladı.

1736'da dünyanın kutuplardan daha basık olduğunu ileri süren Newton'un savını kanıtlamak amacıyla saha araştırması yapan Maupertius'un ekibiyle İsveç'in kuzeyindeki Tornia'ya gitti. Meridyen ölçümündeki katkılarıyla bu ekibin Newton'ın savını doğrulamasına yardımcı oldu. 1740'ta Uppsala Gözlemevi'ni kurarak, Jüpiter'in uydularının ışık şiddetindeki değişimi ve fotometrik yöntemlerle yıldızları inceledi.

Celsius bugün astronomi alanındaki çalışmalarında çok, 1742'de önerdiği sıcaklık ölçüm sistemi ile tanınır. Termometrelerde yüzlük derecelendirme daha önce kullanılmışsa da, bu skala da bugün kullanılan sistemde iki sabit derecenin bulunması Celsius'un önerisinden kaynaklanmaktadır. Celsius bu amaçla buzun erime ve suyun kaynama derecelerini sabit noktalar olarak alıp aradaki farkı yüz eşit dereceye bölerek bugün kullanılan termometre sistemini oluşturmuştu. Ne var ki suyun kaynama noktasını 0 °C, donma noktasını ise 100 °C olarak kabul etmişti. Bu derecelendirme sekiz yıl sonra Celsius'un öğrencisi Carl von Linné tarafından tersine çevrilerek bugün kullanılan durumuna getirildi. Santigrat (centigrade) adıyla da bilinen Celsius derecelendirme sistemi, Fahrenheit ve Kelvin'inkilerle birlikte bugün yaygın olarak kullanılan üç sıcaklık ölçüm sisteminden biridir. Ay'daki bir kratere de Celcius adı verilmiştir.

Daniel Gabriel Fahrenheit

Daniel Gabriel Fahrenheit ya da Gabriel Daniel Fahrenheit (24 Mayıs 1686 Danzig - 16 Eylül 1736 Lahey), Alman fizikçi.

Hollanda ve İngiltere gezilerinde deneysel fizik ve meteoroloji alanlarında kullanılan kimi araçların yapımını öğrendi. 1710 da yaptığı termometre başlangıç noktası olarak soğuk bir karışımın sıcaklığını bitiş noktası olarak da ağız boşluğunun sıcaklığını ilke saydı. Daha sonra bu termometreyle ölçtüğü suyun donma sıcaklığını 32, kaynama sıcaklığını da 212 derece olarak saptayarak kısaca °F simgesiyle gösterilen Fahrenheit derecesi ölçeğini ortaya koydu. 1720 termometresini daha da geliştirerek ispirto yerine ilk kez cıvayı kullandı. İngiltere'de, Royal Society üyeliğine seçildi. Maddenin kaynama noktasının hava basıncıyla değiştiğini gösterdi. 1721'de suyun aşırı soğuma özelliğini 1724'te de içine tuz karıştırılan suyun donma ve kaynama sıcaklıklarının değiştiğini ortaya koydu. Günümüzde İngiltere ve ABD'de sıcaklık ölçü birimi olarak kullanılmakta olan Fahrenheit derecesi ile Celsius derecesi arasında

T_Fahrenheit = 1,8 · T_Celsius + 32

şeklinde bir bağıntı vardır.

William Thomson

William Thomson (d. 26 Haziran 1824, Belfast, İrlanda - ö. 17 Aralık 1907, Nethergall, Largs, İskoçya), İskoçyalı fizikçi.

William Thomson, daha on bir yaşındayken babasının matematik profesörü olduğu Glasgow Üniversitesi'nde öğrenime başladı; sonra Cambridge Üniversitesi'ne devam etti. Fourier'den etkilenen Kelvin, 16 ve 17 yaşında iken yayımladığı ilk bilimsel makalelerinde, İngiliz bilim adamlarının genellikle karşı çıktığı Fourier'in görüşlerinin savunusunu üstlendi ve Fourier'in geliştirdiği bilimsel yöntemlerin yalnızca ısı akışına değil, başka enerji biçimlerine de uygulanabileceğini öne süren ilk bilim adamı oldu. 21 yaşında Glasgow Üniversitesi'nde fizik profesörü oldu. Ve aralıksız elli üç yıl bu görevi sürdürdü.

William Thomson, özellikle ısı ve elektrikle ilgili incelemeler yaptı. Basınç altında buzun erime noktasındaki değişimleri belirledi ve 1852'de gazların genleşmesinin soğumaya yol açtığını ortaya koydu. Joule ile görüştükten sonra, Kelvin ölçeği olarak adlandırılan ve günümüzde bütün bilimsel sıcaklık ölçümlerinin temelini oluşturan mutlak termodinamik sıcaklık ölçeği düşüncesini ortaya attı. Elektriksel Görüntüler Metodu'nu bularak, elekrostatiğin matematik teorisine katkıda bulundu. 1854'ten başlayarak denizaltı telgrafı ile ilgilendi. George Gabriel Stokes ile birlikte, elektrik sinyal iletimine ilişkin matematiği geliştirdi.

Denizcilikte pek çok teknik probleme çözümlemeler getiren bir takım çalışmalarda da bulundu. Elektrik standartlarını kurmada öncülük yapan Kelvin, Leiden şişesinden boşalan elektriğin titreşimsel niteliğini belirlemiş olması, Hertz'in elektro-manyetik dalgalarını, dolayısıyla Marconi'nin radyoyu bulmasına yol açmıştır. Ayrıca yerin, ayın ve güneşin kasılması üstünde çalışmalar yaptı. 1876'da diferansiyel denklemlerin mekanik çözümüne imkân veren ilk integral alma düzeneğini ortaya koydu. Aynı zamanda benzetmeli hesap makinelerinin yaratıcısı olarak da kabul edilen Kelvin, 1866'da Lordluk payesi aldı. 1904'te Glasgow Üniversitesi rektörlüğüne getirildi. Yaşamının son üç yılında, ışığın dalga teorisi üzerindeki ders notlarını gözden geçirerek yayımladı. Helmholtz'la birlikte Kelvin, klasik fiziği geliştirerek çağdaş bir bilim dalına dönüştüren iki bilim adamından biri olarak kabul edilir.

René Antoine Ferchault de Réaumur 

Doğum; 28 Şubat 1683, La Rochelle. Ölüm; 17 Ekim 1757, Saint-Julien-du-Terroux

Birçok farklı alana katkıda bulunan bir Fransız entomolog ve yazardı. böceklerin incelenmesi . Réaumur sıcaklık ölçeğini tanıttı.

Réaumur, önde gelen bir La Rochelle ailesinde doğdu ve Paris'te eğitim gördü. Felsefeyi Poitiers'deki Cizvitler kolejinde öğrendi ve 1699'da La Sainte-Chapelle kanonu amcasının sorumluluğunda medeni hukuk ve matematik okumak için Bourges'e gitti. 1703'te Paris'e gitti ve burada matematik ve fizik çalışmalarına devam etti. 1708'de, 24 yaşındayken, Pierre Varignon (ona matematik öğretti) tarafından aday gösterildi ve Académie des Sciences'ın bir üyesi seçildi. Bu andan itibaren, yaklaşık yarım yüzyıl boyunca, Akademinin Anılarının Réaumur'un en az bir makalesini içermediği neredeyse bir yıl geçmedi.

İlk başta, dikkatini matematik çalışmaları, özellikle geometri ile meşgul etti. 1710'da, Fransa'da yeni imalathanelerin kurulması ve ihmal edilen endüstrilerin canlanmasıyla sonuçlanan büyük bir hükümet projesi olan Descriptions of the Arts and Trades'in baş editörü olarak atandı. Demir ve çelikle ilgili keşifleri için kendisine 12.000 pound emekli maaşı verildi. Bol özel geliriyle yetinerek, iyileştirilmiş endüstriyel süreçler üzerinde deneylerin ilerletilmesi için paranın Bilimler Akademisine gitmesini istedi. 1731'de meteorolojiyle ilgilenmeye başladı ve kendi adını taşıyan termometre ölçeğini icat etti: Réaumur. 1735'te, aile nedenleriyle, Saint Louis kraliyet ve askeri Düzeni komutanlığı ve yöneticiliği görevini kabul etti. Görevlerini titizlikle yerine getirdi, ancak ödemeyi reddetti. Doğa tarihini sistematik olarak incelemekten büyük zevk aldı. Arkadaşları ona sık sık " 18. yüzyılın Plinius'u " derdi.

Emekliliği seviyordu ve şatosu La Bermondière, Saint-Julien-du-Terroux , Maine de dahil olmak üzere kır evlerinde yaşıyordu; burada attan ciddi bir şekilde düşerek ölümüne yol açtı. 138 portföyü dolduran el yazmalarını ve doğa tarihi koleksiyonlarını Bilimler Akademisi'ne miras bıraktı.

Réaumur'un bilimsel makaleleri birçok bilim dalıyla ilgilidir. İlki 1708'de geometride genel bir problem üzerineydi. Sonuncusu, 1756'da kuş yuvaları üzerine. Bir ipin kuvvetinin, ayrı iplerinin kuvvetlerinin toplamından daha fazla olduğu gerçeğini deneysel olarak kanıtladı. Fransa'nın aurifer (altın taşıyan) nehirlerini, turkuaz madenlerini, ormanlarını ve fosil yataklarını inceledi ve raporladı. Halen kullanılmakta olan demiri kalaylama yöntemini tasarladı ve demir ve çelik arasındaki farkları araştırdı, doğru bir şekilde karbon miktarının dökme demirde en fazla , çelikte daha az ve dövme demirde en az olduğunu gösterdi.. Bu konudaki kitabı (1722) İngilizce ve Almanca'ya çevrildi.

Suyun donma noktasını 0° alarak, tüpü sıfır işaretine kadar ampul ve tüpün kapsadığı hacmin binde biri olan derecelere derecelendirerek yaptığı bir termometre ile dikkat çekti. Suyun kaynama noktasını 80° yapan, kullanılan alkole bağlı bir kazaydı; suyun donma ve kaynama noktaları arasında 80 eşit parçaya ayrılan cıvalı termometreler Réaumur termometreleri olarak adlandırılır, ancak tasarımından ve amacından farklıdır.

Réaumur doğa tarihi üzerine çok şey yazmıştır. Hayatının başlarında, Echinodermata'nın lokomotor sistemini tanımladı ve kayıp uzuvlarını değiştirmenin sözde yeteneğinin gerçekten doğru olduğunu gösterdi. Etolojinin kurucusu olarak kabul edilir.

1710'da örümceklerin ipek üretmek için kullanılma olasılığı üzerine bir makale yazdı ve o zamanlar o kadar ünlüydü ki Çin İmparatoru Kangxi bunu Çince'ye tercüme ettirdi. Ağaç liflerinden kağıt yapan eşekarısı gözlemleri, bazılarının kağıt yapım tekniklerindeki bu değişikliği ona borçlu olmasına yol açtı. Kağıt yapımında herhangi bir endüstriyel ölçekte odun hamuru kullanılmadan önce bir asırdan fazla zaman geçti.

Böceklerin büyümesi ile sıcaklık arasındaki ilişkiyi inceledi. Ayrıca böcek popülasyonlarının büyüme oranını da hesapladı ve geometrik ilerlemeyle elde edilebilecek teorik popülasyon sayıları gerçek popülasyonların gözlemleriyle eşleşmediğinden doğal kontrollerin olması gerektiğini kaydetti.

Ayrıca botanik ve tarımsal konular üzerinde çalıştı ve kuşları ve yumurtaları korumak için sloganlar attı. Bir yapay kuluçka sistemi geliştirdi ve etçil ve graminivor (çim yiyen) kuşların sindirimi hakkında önemli gözlemler yaptı. En büyük eserlerinden biri, Böceklerin Tarihine Hizmet Eden Hatıralar , 6 cilt, 267 levha ile (Amsterdam, 1734–42). Böcekler dışında bilinen tüm böceklerin görünüşlerini, alışkanlıklarını ve bulundukları yerleri anlatan bu kitap, bir sabırlı ve doğru gözlem harikasıdır. Bu çalışmada belirtilen diğer önemli gerçekler arasında, Réaumur'un Peyssonel'in mercanların bitki değil hayvan olduğu hipotezinin doğruluğunu kanıtlamasını sağlayan deneyler yer almaktadır.

Kasım 1738'de Kraliyet Cemiyeti üyeliğine seçildi, "Adı, Paris'teki Kraliyet Bilimler Akademisi'nin Hatıralarında yayınlanan Birkaç Meraklı tarafından Öğrenilen tezler arasında uzun yıllardır biliniyor. özellikle, 1722 4to Paris'te basılan 'Dövme Demiri Çeliğe Dönüştürme Sanatı' ve 'Yumuşak Dökme Demir Sanatı' başlıklı Fransızca yazılmış çok bilgili ve faydalı bir kitap ve son zamanlarda 'Tarihe İlişkin Meraklı Anılar' tarafından Paris'teki Böcekler Kitabı'nın 4 ila üç ciltte çalışmaları Kraliyet Cemiyeti'nin huzuruna sunuldu". 1748'de İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi'ne yabancı üye seçildi.

Paris'teki rue Réaumur ve Réaumur - Sébastopol metro istasyonu ve Place Réaumur, Le Havre dahil olmak üzere çok sayıda yer adıyla anılmaktadır.

Posted in: Bilim Adamları