35 Yaş

Koca bir hayatın otuzbeşinci basamağı
Hayaller bitti, gerçekler durağı

Nice sevinçler, üzüntüler sığdı otuzdört seneye
Bazen ilk, bazen son sözcük oldu her deneye

Kiminde kabardı dalgalar misali kıyıya vurdu
Kiminde çölde kaldı susuz, kavruldu

Sevgi çığlıkları atıldı, şimşek gibi çakıp yok olan
Ruhuna hep yıldırımlar düştü, acıyla son bulan

Konfet gibi saçılan aşklara inandı, yoruldu
Sonunda hep üzüldü, neşe kayboldu, duruldu

Yeşil de bile kırmızı kader çizgisi
Çırpındı mavide yanılttı hep sezgisi

Kötüye engel olmadı, hep iyiye ayarladı zamanı
Yapraklar misali kurudu, kalmadı artık dermanı

Sevinci hep kursağında birikti yaşantı katlarında
Kimseler duymadı, bir hayat yok oldu feryatlarında

Bir bitişin yeni başlangıcını denemek istedi gayretle
Hiçbir şeyin değişmediğini gördü, tükendi hayretle

Ölüm bazen korku, bazen istek oldu akan kanımda
Tek anlayan anamdı, o da yok şimdi yanımda

Daha ne kadar ömrüm var bilinmez, Tanrı’nın elinde
Hayaller ümitler kaybolup gitti gözyaşı selinde

Hep itildi, üzüldü, bulamadılar inceliği ruhumda
Anamın yanında olmak istiyorum, bari rahatsız etmeyin mezarımda.

Posted in: Şiirlerim