Gün Bulanık

Puslu gökyüzünün dayanılmaz cehennem sıcağı sarmış vücutları... Buhar çıkmakta, bedenler kor alev.. Geri sarmakta yasananları, durmuş hafızalarda tekrar gösterime girmek için... Unutulmaz, altın sarısı başakların; akşamın kızıl rengini yutarken sıcak rüzgarlardaki kıvrak dansları.. Papatya tarlalarının, sarı tenine giydiği siyah elbisedir hafızalarda kalan... Karla kaplı yalçın kayaların yemyeşil eteklerinde akan buz sularda ıslatır kurumuş dudaklarını... İşte bu... Bir garibin hikayesi... Canlanır beyaz bir perdede... tane tane düşüp kayar, kanarken yüreği boş sıralara..  Hüzünlü, acıklı... Varla yok arasındaki sırat çizgisinde, denge çubuğu ile gidip, gelen; ne yok basamağına çıkar ne de var ! İçki kadehinin her damlasını çeker içine, sahte bir aşk ile.. dibi gelince uyanır.. döner gerçeklere... Adak mumları; karanlık tepeden bakınca, şehrin kırpışan ışıkları... Umuttur hücrelerimde, bir günü bitirip, yarınımın heyecanı.. yıllardır solmayan hayali. MD

Posted in: Şiirlerim